Er wordt al lang gesproken over de ‘all-plastic car’, maar de overstap van metalen naar synthetisch materiaal als kunststof gaat toch wat langzamer als goeroes al tientallen jaren voorspellen. Toch zijn er verschuivingen van metaal naar kunststof. Het kunststof-aandeel in een auto bedraagt nu circa 25%, bij de futuristische BMW i3 is dit percentage al 40% en de verwachting is dat het kunststof-aandeel kan uitgroeien naar 50%.
Kijk je vanuit de metaalbranche naar de vervanging van metaal door kunststof, dan zou je kunnen zeggen dat gelet op de ‘all-plastic car’ het glas half vol is. Kijk je naar de voorspelling van 50% dan is het duidelijk dat het glas half leeg is. Hoge ogen voor de substitutie van metalen gooien vezelversterkte kunststoffen, in het bijzonder de versterkte thermoplasten. Bij een versterkingsvezel als glas is nog wel veel aandacht nodig voor het verbeteren van de CO2-balans. Het heeft natuurlijk weinig zin om metalen ten behoeve van lichtgewicht-constructies te vervangen door kunststof, als de voordelen van het gebruik teniet gedaan worden door nadelen tijdens de productie van het materiaal. Groot voordeel van een vezelversterkt materiaal is uiteraard de mogelijkheid van vezeloriëntatie: de versterking kan precies in de richting van de belasting liggen.