Het is bekend dat slijpen met een eroderende vloeistof kan worden gebruikt voor het slijpen en polijsten van de binnenoppervlakken van producten zoals hoeken en gaten. Daarbij wordt een vloeistof met slijpkorrels door het product gepompt. Het nadeel hiervan is dat er locaties zijn, vooral bij complexe vormen, waar de vloeistof stagneert waardoor het slijpproces nutteloos wordt in dat gebied. Om dit te voorkomen hebben wetenschappers van Fraunhofer Institute for Mechanics of Materials IWM in Freiburg (D) een magnetorheologisch slijpproces ontwikkeld voor aluminium producten.
Het magnetorheologische slijpproces maakt het mogelijk om ook moeilijk bereikbare interne oppervlakken te slijpen en te polijsten. Vooral bij 3D-geprinte producten voor medische toepassingen, injectienozzels van auto’s en koelkanalen in turbinebladen kan het proces goed toegepast worden.
Magnetorheologisch
Bij de nieuw ontwikkelde werkwijze worden de slijpdeeltjes verplaatst door magneten en strategisch geplaatst op het onderdeel. De magnetorheologische slijpkorrels worden tegen het binnenoppervlak van het werkstuk getrokken waardoor er precies daar waar nodig een oppervlaktebehandeling wordt verricht. De kracht van de stroming in combinatie met de trekkracht van de magneet zorgt ervoor dat er zelfs op de moeilijkste plaatsen een gewenste oppervlakteruwheid verkregen kan worden. Het proces werkt nu alleen nog bij producten van aluminium omdat deze niet ferromagnetisch zijn. Deze werkwijze is veel ingewikkelder als het gaat om producten die wel bestaan uit magnetiseerbaar materiaal, omdat een magnetische spoel een magnetisch veld zou genereren. Dit moet dan worden meegewogen in de berekeningen. Fraunhofer IWM is van plan om dit aan te pakken in toekomstige projecten, zodat magnetorheologisch stroomslijpen ook kan worden toegepast op magnetiseerbaar componenten.
Simulatie
Het team wetenschappers kan de vloeistofstroming simuleren en vanuit daar berekenen hoe lang het duurt voordat een oppervlak het gewenste resultaat heeft bereikt. Tevens kan met de simulatiesoftware worden nagegaan waar in het werkstuk die probleemgebieden liggen en hoe het magnetische veld moet worden geplaatst, hoe de slijpkorrels moeten worden aangetrokken en of de richting van de stroming effect heeft. Dit zijn allemaal variabelen die je met alleen trial en error niet kan vastleggen.